Bu yollar nereye gider bilinmez.Hepimizin hayatı tesadüflere bağlı, umut dediğimiz şey olasılıklardan en sevdiğimizi bekleme hali.Aslında iyinin de kötünün de gelme olasılığı aynı.Yani aslında boktan hayatın boktan silsilelerini yaşıyoruz.Umutlanarak da temizleniyoruz, zorundayız da. Çünkü olasılıklar hep aynı.İnançla neden geri getirmeyelim mutlu sonları.

Yollar gidiyor, hayat eskiyor.Hayatla beraber günümüzü yaşıyoruz geleceği düşünmeden.Bugün tek parçaya ayrılan hayat yarın paramparça oluyor.İş o zaman parçaları dağınık bırakmak da can yakmasına izin vermek de ya da her bir parçayı başka bir kişiye vermek, bizim elimizde oluyor. Yapabilirsek ne mutlu bize.