Bir kağıt, biir kurşun kalem yeter mi herşeyi anlatmaya?Ya da kelimeler hissettirirler mi bize neyin nasıl olduğunu, tam anlamıyla?E neden yazıyorsun o zaman?Kimsecikler yok etrafta, kalabalığın sesi kulağında, o soğuk, bahar taklidi yapan kış gününde yapacak başka bir şey bulamadığımdan herhalde..
...
Huzur arayan biri olarak sevmiyorum yalnızlığı.Yine konuştu beynim yol boyu durmadan.Artık karışmıyorum ona, ben karıştıkça b.kunu çıkarıyor çünkü, inadına yaparmışcasına..Belki de mutlu oluyorumdur onun saçmalıklarıyla, bir yandan da kandırıyorumdur kendimi onlarla. Çünkü öylede yok mutluluk, böyle de yok.O zaman çok görülmesin bana bu kendini kandırmalar..
...
Eskiler ayağıma vurulan bir palanga.Ne beni bir yere, bir noktaymışım gibi sabitliyor, ne beni bir kuş misali özgür bırakıyor.İnsanoğlu nankör, hiç bir şeyi yarım istemiyor hayatında.Bende tipik bir insan işte; ya özgür olayım diyorum, ya tutsak olmuyor..Bir boşluktaymışım gibi herşey, tanımı var kendisi yok.Tanımıyla mutlu,"yok"luğuyla mutsuz..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder