Senin, benim yok saymamız, onun olmadığı anlamına gelmiyor.Hayatımdaki tekrarlardan birini daha kanıtlıyorum şu sıralar.

Ben küçük bir kız olmak istedikçe, kocaman güçlü bir kadın olup çıkıyorum.

Beklentilerim var, sorgulamalarım da, özlemim de var, hayallerim de.Dokunmak isteyip de elimi uzatamaz hâldeyim.

Keşkelerim var, elimde olmayan keşkeler, gerçekleşmeyecek cesaret(sizlik)ler..

Keşke yetseydi, yetinseydim, evet..

Şu sıralar haklı olduklarını düşünüyorum.İçimden gelen kötülükler var engel olamadığım.Şeytan dürtmüyor, şeytan adeta içimde bir yerlerde.Aklıma gelen hep bir pis düşünceler, eylemler.

İç dengesizliğimi saklamaya çalıştıkça, dış dengesizliğim artıyor bir şekilde.Yoruluyorum kendimden, yoruluyorum kendimle.Kirli düşüncelerim her gece yoruyor beni yastığımda.Saf olmayan hallerim günler boyu salgınlaştırıyor beni.Bunların nedeni belli mi?Kötü olma hali genetik mi?