Hayatta korktuğum ne varsa, başıma geldi.Ben daha büyük korkularımın başıma gelmesinden korkuyorum. Korkularımın korkuları bir ironiye(?) dönüşür mü acaba?
Karışıklıklarım var bir de.Sıfat aramayan ben, ne diye bu kadar sıfatların üzerine düşünmeye başladım ki?Her zaman kendim hakkında bir şeyler söyleyip, hep söylediklerim hakkında değişiyorum.Süreci ise bu konuda nereye yerleştirdiğimi, süreci fark etmeden onu nereye gömüyorum, bilmiyorum.
Yine düşünmeden yazıyorum.Elime bıraktım kendimi, yazılarım da ben de sürükleniyoruz bir yerlere.
...
Gelecek hakkında kurduğumuz hayaller, biriktirdiğimiz beklentiler, yaşamdaki halatlarımızdan biri.Bir şekilde bir yerlere bir şeylere bağlanıyoruz ama asıl sorun tutunabiliyor muyuz?
Ben tutunacak yerlerimi bulamadığımdan, onları bana ait kılamadığımdan ihtimallerime tutunmaya başladım.Ben tutmaya başladıkça onlar halatlaştı.
Çözemiyorum halatlarımı, ben onlardan uzak kalmam gerektiğini fark ettikçe, onlar daha da dolanıyor, karışıyorlar ruhuma, bedenime.Ele geçirdikçe düşüncelerimi, kayboluyorum.İşin içinden çıkamıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder