Tanımadığım bir dolu insanı soktum hayatıma.Sonra hepsine farklı bir beklentiyle yaklaştım. Bazılarıyla gülmek istedim,bazılarıyla yeni bir dostluğu paylaşmak, bazılarıyla ideolojik olarak çatışmak, bazılarının omzuma kafamı dayayıp tüm dertlerimi unutmak,içimdeki yaralarımı kapatmakBeraberce yenmek istenen yemeğin, içmek istenen çayın hevesi geldi içime, doldu taştı içim..Tüm bu duyguların tek ortak noktası ise "beklentilik!!"duygusu.Hep başkalarını düşünmenin vermiş olduğu yorgunluğun,bıkkınlığın getirdiği bencillik yüzünden bunlar.Bıktım herkesin, herşeyi düşünmekten şimdi de acısını çıkarır oldum o kadar..
Tüm bu denemelere rağmen eskileri bırakamıyor insan.Heveslendiği kişileri yaşamak istiyor, yollardan geçenlere bakıyor o gözlerinin aradığı tek tanıdığı görebilmek için ya da hayatından atılıyor aslında sana o çok zarar veren sigara, dostlarınla buluşup beraber oluyorsun her boş bulunan anda.Koridorlarda şarkı söylemeye, derslerden kaçmaya ise devam.. :)
Böyler şeyler oluyor işte bu aralar insan hayatında.Yeni manzaralı eski binalarda sıkışıp kalıyorsun eski-yeni arasında kalmaya.Bakalım ne kadar dayanacak bu bünye bu çatışmaya...
